Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2007

Υποτροπιάζων



http://poiein.podomatic.com/enclosure/2007-10-26T09_35_44-07_00.mp3

ή στο


http://www.zshare.net/audio/440329591a53ff/

Η κιθάρα του Κώστα Μπραβάκη και η ποίηση του Σωκράτη Ξένου
Ακούστε κατά σειράν :

1) Υποτροπιάζον ηλιοτρόπιο
2) Τέλος διάρκειας
3) Μικρό ροδάκινο ( Απαγγέλει ο Αντώνης Μομπαϊτζής )
4) Κίτρο

Τα κείμενα :


Υποτροπιάζον ηλιοτρόπιο


Δυόμισι άνοιξη πάνω στην πέτρα
παραπατάει η θάλασσα και λείπει το νερό
παραπατώ μια σκέψη που από το νωρίς του ονείρου
τη μάνα μου ήθελε ρώγα και παράπονο σταφύλι
να κλείσω ένα κατάσαρκο ύπνο και δεν είχα
αγγέλου χείλη και δοκιμών φτερά
ολόκληρα ζεστά και το αστέρι στο μέτωπο

δεν πρόφτασα δεν ενθυμούμαι

κι ό,τι λέω τώρα με την καρδιά το πλέω
το στρουμπουλό πουλί που άλλαξε πολύ
στην ίδια θέση έτρωγε κόκκινο στη γνωριμία των έποχων
κι ας το ξενίτευα εδώ κι εκεί στην ίδια θέση
έπαιρνε μέρος στήθος
στο όριο των προβλέψεων
σε ύψος
σε περπατησιά
σε αγάπη

μια εποχή σε χώρα στήθους άλλωστε κι αυτή
νοτιάς ο δρόμος
Σαββατόβραδο
Ιούλιος να φεύγεις
τετράτροχη με τα μάτια τού δε σ' αφήνω
τα τραβήγματα στην πλάτη και ξανά απ' την αρχή
κυπαρισσία νύχτα

άλλωστε
μπορείς καθοδικό πουλί ν' αντέξεις
λιγάκι μία σχισμή όχι παραπάνω
ένα διάδρομο ανάμεσα χωμάτων
να πάμε
στη μάνα μου να κατεβαίνω

τον πρόλογο τρέχω επίλογο

δεν έχω ιδέα πως ανιχνεύεται ο μόνος στη σιωπή
πατάει ξερό κλαδί
ή ανάβει άνθος ηλίου υποτροπιάζον;

Δάκρυ με το σπασμένο κωδικό
θα τα χαλάσεις τα μάτια σου




Τέλος Διάρκειας


Διπλή βροχή και παντίζομαι
στο κάποτε
στα βαθιά σώματά μας νερά
εκεί που σε θέλησα
από τα σκαλοπάτια του αίματος
ως το εδώδιμο άστρο

που αλλού θα με πας
σε ποιο τέλος διάρκειας;

με την πικραλίδα της άνοιξης

δεν έχω άλλο είδος καιρού να στο πω

το ελάχιστο που έριξες χαλίκι στο πέλαγος
κι αναπήδησε μέσα του η ελπίδα του πλεόμενου
επέστρεψε στο σχήμα της πέτρας




Μικρό Ροδάκινο



Μικρό ροδάκινο στόχε υψηλέ
με τόσα πρόθυμα κλαδιά
πόσο το μετωπό σου ζήλεψε χώματα

που είναι οι αστραπές τα ποτάμια οι γειώσεις του ήλιου
ραγδαίες βροχές και διψάς
Μα κανένα θολό νερό δε θα σου πει την αλήθεια

έλα θα σου δείξω και στων δρόμων τα σώματα
τάφρους της μνήμης σε στιγμή κόκκινου πανικού
αρκετά 'ναι να σκούξει η καρδιά της πρώτης ηλικίας

μόνο μην πεις πως παιδεύτηκα στην άγνοια λυση

με σαράντα οφθαλμούς στριφογυρνώ σ'ένα σεντόνι
ως μη ελεγχόμενο επεισόδειο
κι αφού κρατά κάτι απίκραντο του αγγέλου το βλέμμα
με την αγάπη λειτούργω τ' αδιέξοδο
Δε βρίσκω άλλο εξέχον κερί




Κίτρο



Αν
στην έρμαια νύχτα τούτης της πόλης
ορθή γραφή και δίχως λάθη
Έτσι να ερχόσουν συνάντηση ντυμένη
Μα είναι ανορθόγραφο αποψινά τ' αηδόνι
τα χέρια στο τραπέζι μπρούμυτα
ιγκλού των διανυκτερεύσεων
δεν έλεγα
δεν είναι αδύναμη σε καύσιμο
η ερπύστρια λέξη η αλήθεια
κι ομως στην πρόποση του οριστικού
τριχιές της συλλογιστικής
εγκατέλειψα τα γένια μου στη μοίρα τους
Πάει πάλιωσε το υψωμένο ποτήρι εις υγείαν
άκρη περίβολο του ανέμου
ο λόγος διακονεύει
και πότε παρόντες λιποτάκτες τ' άστρα
βαφτισιμιό να κάνω άλλο ένα
για τα μαλλιά σου τελευταίο
Έτσι θα φύγεις πάλι με το αβάφτιστο αντίο
την ευκολία της πέτρας
και το κλειδί
που βολευτήκε μαζί σου
να με γυρνάει αριστερά ξεκλείδωμα αγρύπνιας

Ποιος σου 'πε περβάζι του χειλιού
κίτρο να ξεβγάζεις



Ο Σωκράτης στο : http://sokzi.blogspot.com

Από μια ιδέα του Σωτήρη Παστάκα στο Ποιείν
http://www.poiein.gr/archives/1508/index.html
και επειδή χρωστάω στον ακριβό μου φίλο , που τα μάτια του
αν και δεν τα έχω δεί τα ζώ κάθε μέρα στα γραφτά του

Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2007

Προσοχή ... εκτελούνται έργα !!!
























Αυτό θα μπορούσε να αποτελεί δοκίμιο περί κριτικής αλλά δεν θα τολμούσα να έχω φιλοδοξίες δοκιμιογράφου . Άλλο πράγμα το δοκίμιο περί κριτικής και άλλο δεινό η ευτέλεια της ζωής μου που αρκείται σε μια εκ του σύνεγγυς βιωματική στομαχοπάθεια.


Πάντως , μεταξύ μας , κάθε κριτική προσέγγιση κειμένων , στην αναζήτηση για το ακέραιο και το αληθές , θα πρέπει να μην αγνοεί τα πραγματικά γεγονότα.Είναι αυτά και οι δυναμικές συσχετίσεις τους με την πιό ωμή καθημερινότητα που αποκαλύπτουν για κάθε έργο , για κάθε κείμενο , την επίδραση της ωχράς σπειροχαίτης των διαπροσωπικών σχέσεων , του φιλικού ( με ή χωρίς εισαγωγικά ) περιβάλλοντος .

Οι παραινέσεις των ειδημόνων για "επικέντρωση στα κείμενα" ενέχουν και μάλιστα συχνά εκ του πονηρού αποστειρωτικές προθέσεις , χρήση φαινόλης και βαρέος ύδατος για την θεραπεία μιας ασθένειας ανίατης που μας κατατρύχει όλους , ακόμα και αν δεν θέλουμε να το ομολογήσουμε . Με λιτανείες ξορκίζουμε τη Yersinia pestis μας και με πολιτικά ορθές ασπιρίνες φιλοδοξούμε να θεραπεύσουμε τη σπειροχαίτη .

Βλέπουμε συμ-πτωματικότητες , ενώ θα έπρεπε να συμφιλιωθούμε με τη πτωμαίνη.
Έτσι εκτελούμε ( δια της κριτικής ) έργα , δήθεν ακέραιοι και ανεπηρέαστοι , ενώ εν τω βάθει ουρλιάζει μέσα μας το κτήνος.
Ας συμφιλιωθούμε τουλάχιστον με το minimum , η αιτία της πανούκλας δεν ήταν τα ποντίκια αλλά οι ψύλλοι και η αιτία της ανεπάρκειας μας τούτο το ενοχλητικό πράγμα που βακχεύεται ανίατο μέσα μας.


Πάνω σε μια από τηλεφώνου συζήτηση με το Λύκο

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2007

Ερανισμοί....

Ότι : επειδή μόνον άν ο εκλογέας αισθανθεί έξω από την μοιρασιά, αποφασίζει να ψηφίσει τον μοιράζοντα.

Από το επικοινωνιακό δοκίμιο του Πετεφρή : Ανασκαφή
http://petefris.blogspot.com/2007/09/blog-post_06.html

Σάββατο 25 Αυγούστου 2007

ΙΕΡΕΜΙΑΔΑ

Μαύρο και κόκκινο
φωτιά και πένθος

(Αρεόπολη , Γερολιμένας , Οίτυλο , Ταύγετος , Ζαχάρω , Κακόβατος , Μίνθη , Ροδινά , Καλλιθέα , Σιμόπουλο , Καιάφας , Βαρθολομιό , Ανδρίτσαινα , Φιγαλεία , Αμαλιάδα , Πάρνωνας , Αλαγονία , Αρτεμισία , Νέα Στύρα , Αρχ. Κλεωνές , Καλέντζι , Νεμέα , Δίκορφο Ζαγορίου , Κρέστενα , Ασέα , Τρυπητή , Κατσίμπαλι , Μεγαλόπολη , Γερολιμένας , Φιλιατρά , ........................................ )

Τρίτη 14 Αυγούστου 2007

ΣΤΙΚ

Πεντακόσια δώδεκα μέγα
κόβεις αιθέρα με τη σέγα
γράφεις λιμάνια στον αέρα
ποιητής , απονενοημένη λέρα.


Στη θαλάμη η τελευταία σφαίρα
κάθε νυχτιά και κάθε μέρα
πεντακόσια δώδεκα μέγα
σε διάγραψαν οριστικά στο Βέγα


Ποιάς έμπνευσης τυφλή γαστέρα
γαία : του υποθάλαμου μητέρα
βυζαίνεις ιοβόλο αίγα
πεντακόσια δώδεκα μέγα




( στο Γ. Μίχο )


( για μια χορογραφία με στίκ 512 ΜΒ στις υπώρειες του Ιερού Βράχου φέτος την άνοιξη )

Πέμπτη 9 Αυγούστου 2007

Θράκη


















Σαν κουραστείς να κυνηγάς τον ήλιο

να βάλεις ρότα προς Ανατολάς .

Θυμήσου να σταθείς ανασαμιά να πάρεις

να φτύσεις τις λέξεις

όπως ο ξωμάχος στις παλάμες σου .

Χτύπα γερά στη πέτρα το στυλιάρι

να σφηνώσει στους στίχους η βαριά .


Κι όταν απάνου από το δέλτα

φανεί του Απόλλωνα το άρμα

να μη διστάσεις .....



Μια γκάιντα ξεφούσκωτη

η ευγονική των περιστάσεων.

( για το Σ. Ξ. )