Παρακολούθησα αυτές τις μέρες τα διαδοχικά επεισόδια και τις αντιδράσεις σχετικά με την εμφάνιση ενός μπλόγγερ που σατύριζε βιαιότατα περσόνες του λογοτεχνικού υποσυνόλου του ελληνικού διαδικτύου.
Οι παροικούντες την φτωχή ( πλην τιμία ) μας Ιερουσαλήμ , πολλούς υποψιάστηκαν ως αυτουργούς και κατ εξοχήν τον μονίμως εξωλέστατο και δακτυλοδεικτούμενο εκείνο μπλόγγερ , ως σημείο κοινής αναφοράς των κατ εκδοχήν και κατά συρροήν θιγέντων από τις οξύτατες παρεμβάσεις του.
Ήταν ή δεν ήταν ο "γνωστός - άγνωστος" , ο σύνηθης ύποπτος ;;;;
Κανείς δεν μπορεί , από τους ενδιαφερόμενους , να το επιβεβαιώσει με τα υπάρχοντα μέσα.
Ο ίδιος το αρνείται.
Ο κλώνος απεσύρθη τάχιστα , μετά τις διαπρύσιες αντιδράσεις και διακηρύξεις , αφήνωντας πίσω του αιθαλομίχλη . Ορισμένοι εκ των ευθέως θιγομένων υποστήριξαν και υποστηρίζουν διακαώς τη δια ροπάλου κατάργηση της ανωνυμίας στο διαδίκτυο . Ο στόχος είναι διττός :
α) Να ελέγχεται η προέλευση αλλά και η έκφραση κάθε άποψης σε επίπεδο προσώπου . Έτσι μόνο όσοι δέχονται να δηλώσουν την ταυτότητά τους θα έχουν τη δυνατότητα , αλλά νομίζουν και το κύρος , να παραθέτουν την άποψη , τη κριτική ή ακόμα και τα εντόσθιά τους στο διαδίκτυο .
β) Να λειτουργούν στα πλαίσια κοινωνικών ή και νομικών ρυθμίσεων που θα τους προστατεύουν από κάθε αίρεση , αντιλογία , έκθεση αντιφάσεων , κατάδειξη προθέσεων .
Δηλαδή σε ένα περιβάλλον αποστειρωμένο κατά τις προτιμήσεις τους . Και αν η συμπεριφορά κάποιου τους ενοχλεί υπάρχει και η σχετική Διεύθυνση στη ΓΑΔΑ .
γ) Οι κραυγές αυτές για κατάργηση της ανωνυμίας συνοδεύονται από το επιχείρημα ότι οι ίδιοι λειτουργούν επώνυμα και διάφανα και άρα διαθέτουν εχέγγυα κύρους , αποδείξεις διαφάνειας , το άλλοθι του επωνύμου . Πρόκειται για αστειότητες και υποκρισίες. Διαλέγουν συνήθως την επωνυμία για λόγους προσωπικής προβολής . Το όνομα τους πρέπει να γίνει οπωσδήποτε γνωστό , το έργο τους να περιβληθεί με το απαραίτητο και αρμόζον κλέος.
Πυγαιότητες και καθωσπρεπισμοί.
Ο κίνδυνος από τέτοιες παρεμβατικότητες είναι μεγαλύτερος από το όφελος που διατυμπανίζεται. Η σκληρή , μερικές φορές και άδικη σάτυρα , η ανηλεής κριτική προσώπων και έργων μπορεί να πάρει πολλές μορφές . Η υπαινικτικότητα αποδεικνύεται συχνά αιχμηρότερη του στιλέττου , ο συμβολισμός θλαστικότερος του τσεκουριού. Η ερμηνεία όμως
και η πρόσληψη τέτοιων τεχνικών καθίσταται μάλλον προβληματική αν όχι δυσχερής από τους στοχευόμενους που δεν διακρίνονται υποχρεωτικά για την αντιληπτική τους ικανότητα.
Άλλωστε οι στόχοι συνήθως είναι τα αυτά και τα ίδια πρόσωπα , συνήθως κατ επιλογήν τους επώνυμα και οι αντιδράσεις συλλήβδην αναμενόμενες και ταυτόσημες.
Αν επικρατήσουν οι κραυγάζοντες τότε , της ανωνυμίας κατηργημένης , το γνωστό της ΓΑΔΑ τμήμα και οι δικηγόροι θα κάνουν χρυσές δουλειές . Βεβαίως θα υπάρξει πεδίον δόξης λαμπρόν για τους πραγματικούς εκείνους παίκτες που δεν ιδρώνουν όταν θα γυρίζει η μπίλια και δεν παίζουν μια μάρκα στο μαύρο και μια μάρκα στο κόκκινο.
Λυπάμαι που δεν έσωσα το περιεχόμενο του αγνοούμενου μπλόγγ αλλά και πολλά από τα σχόλια διαμαρτυρίας που ως δια μαγείας εξαφανίστηκαν μαζί με τα πονήματα του θύτη .
Θα αποτελούσαν αντικείμενο μελέτης για κάθε επίδοξο Λαχάν.
Η μαθηματική πιθανότητα εμφάνισης ενός παρόμοιου φαινομένου στο μέλλον τείνει στη μονάδα. Θα αναμένω.
